به تازگی در فوتبال دنیا موضوع دخالت فوتبالی‌ها در شرط‌بندی پررنگ شده است. فدراسیون فوتبال ایتالیا به دلیل شرط‌بندی نیکولو فاجولی، پدیده فوتبال این کشور را که در یوونتوس است ۷ماه ازحضور درتمامی فعالیت‌های فوتبالی محروم کرد.

او همچنین ۱۲.۵هزار یورو جریمه شد. محرومیت فاجولی ۱۲ماه است که ۵ ماه آن شامل حضور درجلسات درمانی ترک اعتیاد به قمار و شرط‌بندی است که به صورت عمومی برگزار می‌شود.

رسانه‌های ایتالیا همان روز‌ها گزارش دادند که فاجولی برای چند ماه، بیش از یک میلیون یورو روی بازی‌های سری‌A شرط‌بندی کرده است! در ادامه پای بازیکنان دیگری هم وسط آمد؛ ساندرو تونالی و نیکولو زانیولو. تونالی، هافبک ایتالیایی باشگاه نیوکاسل انگلیس پذیرفت که در زمان بازیگری خود در تیم میلان، روی مسابقات شرط‌بندی کرده است.

او نیز ۱۰ ماه از فعالیت فوتبالی محروم شد. پیش از این نیز چهره‌های زیادی به خاطر حضور در شرط‌بندی با اتهام و جریمه‌های سنگینی مواجه شدند. در دهه‌های گذشته سایت‌های شرط‌بندی با کسب درآمد‌های میلیون دلاری، رفته رفته قدرت خود را تا آنجا افزایش دادند که موضوع دخالت آن‌ها در تعیین نتایج فوتبال نیز مطرح شد. مثلا چند سال قبل در لیگ یک ایران، بازیکنان یک تیم آنقدر علنی روی باخت تیم خود شرط می‌بستند که سایت‌های خارجی مجبور شدند کلا این مسابقات را از لیست شرط بندی خود خارج کنند! 

روایت‌های خواندنی

بدون تردید اولین کسی که بی‌پروا در ایران سخن از دخالت شرط بندی در تعیین نتایج بازی‌های فوتبال به زبان آورد، مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس بود. در دورانی که پرسپولیس نتیجه نمی‌گرفت او در مصاحبه‌ای توفانی، داوران را متهم به شرط‌بندی کرد و گفت: «متاسفانه سامانه‌های شرط‌بندی و بنگاه‌های مخفی شرط‌بندی زیادی در فوتبال کشورمان به وجود آمده که در فوتبال رخنه کرده و آسیب‌های زیادی را به فوتبال پاک وارد کرده است. بر اساس گزارش‌هایی که دریافت کرده‌ام و به کمیسیون اصل نود مجلس نیز تقدیم کردم بیش از ۲۰۰۰ سایت شرط‌بندی وجود داشته که پلیس با تلاش‌های زیاد ۵۰۰ سایت را مسدود و عوامل آن را دستگیر کرد و تعداد زیادی از عوامل تاثیرگذار در این قضیه مورد بازجویی قرار گرفته و احکامی برای آن‌ها صادر شده است. بحث شرط‌بندی در فوتبال ایران موضوعی بسیار خطرناک است که باید مقابله بسیار جدی و ریشه‌ای با آن شود و جلوی این پدیده که در سال‌های اخیر رشد خیره‌کننده‌ای داشته به طور ریشه‌ای گرفته شود.»

آن روز‌ها فدراسیون در واکنش به این ادعا، موضعگیری کرد. مدیرعامل قرمز‌ها کد داده بود که داوران در شرط‌بندی دخیل هستند و رئیس وقت کمیته داوران نیز از بیخ و بن چنین موضوعی را تکذیب کرد.

البته بماند که بعد‌ها یک کارشناس داوری علنی گفت: «متاسفانه شرط‌بندی و زدوبند در داوری وجود دارد!» یک بازیکن اسبق تیم ملی و مربی فعال در لیگ‌های پایین‌تر نیز با تایید حرف‌های او اضافه کرد: «بار‌ها گفته‌ام و هشدار داده‌ام. مدرک می‌آورم که داور بازی نیز شرط‌بندی می‌کند. وقتی کل تیم شرط‌بندی می‌کند تلاش من چه فایده‌ای دارد؟!»

دریک دهه گذشته بار‌ها و بار‌ها چهره‌های فوتبالی افشاگری در این زمینه داشته‌اند. مثلا یکی از بازیکنان گفت: «در روز روشن می‌گویند بیایید همکاری کنید. اگر نکنید مهم نیست ما بالاخره با یک نفرتبانی می‌کنیم. آقا این چه‌وضعی است که تهدیدهم می‌کنند؟»

مدیر یکی از تیم‌های پایتخت هم یکبار گفته بود: «اعداد وحشتناکی در شرط‌بندی جابه‌جا می‌شود. در این شرایط شما رونالدو را بیاور، اما وقتی اراده این است دیگر نمی‌شود کاری کرد. متاسفانه معضل شرط‌بندی در فوتبال ایران بیداد می‌کند. این آمار برای سال قبل است که برای هر بازی در لیگ‌برتر ایران به صورت متوسط ۵ میلیون دلار، یک میلیون دلار برای لیگ یک و ۳.۵میلیون دلار برای جام‌حذفی شرط‌بندی می‌شود. این عدد کمی نیست. مسئولان وارد این ماجرا شوید...»

دوباره شرط بندی

حالا گویا دوباره این پرونده از زیر تلی خاک بیرون کشیده شده است. آیا شرط‌بندی در فوتبال ایران نقش پررنگی دارد؟ از هر مربی یا مدیری بپرسید در سیاستمدارانه‌ترین حالت می‌گوید این‌که بگوییم نقش ندارد، درست نیست. آن‌ها برای شما موارد خارجی را مثال می‌زنند. البته هستند مربیانی که مورد داخلی هم دارند، مثل یکی از آن‌ها که گفته بود: «قبل از یک بازی پیام دادند بازیکنت قرار است در زمین پنالتی دهد. من پیامک را بعد از بازی دیدم. بازیکنم پنالتی داده بود!» 

منابع خبری در فدراسیون فوتبال فاش کردند به مسئولان ذیربط دستور داده شده تا قویا موضوع شرط‌بندی را پیگیری کند. گویا افزایش چشمگیر اشتباهات داوری به اضافه اشتباه فاحش یکی از کمک داوران از جمله دلایل این دستور بوده است. حالا باید دید این بار پرونده به یافته‌های جدیدی می‌رسد یا مثل تمام این سال‌ها باز نشده، بسته خواهد شد؟